هامون ما
هامون ماه
هامون ماهی
هامون ماهی و سالی دور
که در تشنه گی دست و پا می زد
و حالا هامون
در دریا
باز تن می شوید
دریاچه ها مون یا دریا چه زره در نزدیکی زابل دشت آبی وسیعی بوده که سو مین دریاچه ایران را پس از دریای خزر و دریاچه اورمیه تشکیل می داده است این در یاچه که از رودخانه هیرمند افغانستان آبشخور می گیرد و بخشی از آن هم در آن کشور قرار دارد به علت قطع آب هیرمند اکنون مثل دریاچه اورمیه خشک شده و هیچ گونه ماهی و جاندار دیگری در آن یافت نمی شود
ها مون مثل اورمیه و کوههای قفقاز , یکی از نقاطی است که به عنوان زادگاه زرتشت از آن ذکر شده و در دین زرتشتی جایگاهی مقدس است و شاید همین عامل دلیلی برای خشکی عمدی آن و پراکنده گی کرانه نشینان باشد
شهر سوخته نام بقایای دولت شهری باستانی در ایران است که در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل-زاهدان در شرق ایران در استان سیستان و بلوچستان واقع شدهاست. شهر مزبور در روی آبرفت های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون و زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. دورهٔ بنای این شهر بزرگ با دوره برنز تمدن جیرفت مقارن است و ایرانیان در حدود ۶۰۰۰ سال پیش در این شهر زندگی میکردهاند.
گفته میشود، شهر سوخته پیشرفتهترین شهر جهان قدیم بودهاست و حتی بسیار پیشرفتهتر از دولت شهر کرت که سینوهه در کتاب خود از آن یاد کردهاست. به اعتقاد برخی باستانشناسان اگر بخواهیم به معنای کامل و دقیق شهر سوخته توجه کنیم، این شهر را باید یکی از قدیمیترین شهرهای دنیا دانست..
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D...
شهر سوخته نام بقایای دولت شهری باستانی در ایران است که در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل-زاهدان در شرق ایران در استان سیستان و بلوچستان واقع شدهاست. شهر مزبور در روی آبرفت های مصب رودخانه هیرمند به دریاچه هامون و زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. دورهٔ بنای این شهر بزرگ با دوره برنز تمدن جیرفت مقارن است و ایرانیان در حدود ۶۰۰۰ سال پیش در این شهر زندگی میکردهاند.
گفته میشود، شهر سوخته پیشرفتهترین شهر جهان قدیم بودهاست و حتی بسیار پیشرفتهتر از دولت شهر کرت که سینوهه در کتاب خود از آن یاد کردهاست. به اعتقاد برخی باستانشناسان اگر بخواهیم به معنای کامل و دقیق شهر سوخته توجه کنیم، این شهر را باید یکی از قدیمیترین شهرهای دنیا دانست..
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D...
ها مون
ها مون خشک
در قحط اشک لاجورد
یا خشکی ی دستان زمین
No comments:
Post a Comment