Saturday, October 27, 2012

BUSHEHRبوشهر

مثل خانه ی حسین دهدار 
که یک پنجدری می گشود 
تا دامن آفتابی ی خلیج 
و دل های عاشق  پرسه می زد
با دل های عاشق  
در کوچه های بندر 
زلزله بوشهر ، فروردین ١٣٩٢/٢٠١٣
British compund in Bushehr




 از ...ترجیع  بندی برای لنگرگاه همیشگی ام بوشهر 
پسین گینی ز بندر با ر کردم
غلط کردم که پشت از یار کردم 
رسیدم در سر بست چغا دک
نشستم گریه بسیار کردم
بوشهر آشیانه شوریدگان دریا دل 
نادم به شوره و شکوه و فایز به نادر است 
به دام غربت و مفتون اسیر هجر 
و آتشی به وادی حیرت 
سداییان بی سر و سامان خویش را 
تا چند م دوانی و ...
هرگز نمی رسانی   

منوچهر آتشی ،شاعر بوشهری ١٣١٠-١٣٨٥
دیدار فرامرز سلیمانی و دوستان با منوچهر آتشی در باز گشت او به بوشهر 
١٣٦٠/١٩٨١
بر مزار آتشی

شعر من آواز مستمر وجود من است. در جهانی که وجود مرا از وجود دیگران می پردازد و ادامه می دهد.
دیگرانی که پیوسته با  هم وتنهایند. چون تنهایند به هم پیوسته اند. تنهایی می شود شعرشان
-منوچهر آتشی



No comments:

Post a Comment